สวัสดีครับ… ผมณัฐ ณัฐวุฒิ เจียรพัฒน์ เป็นแอดมิน FB Page “French Buta” หรือเจ้าของเจ้า “บูตะ”นั่นเอง
แต่ไม่ได้มีแค่บูตะตัวเดียวนะครับ มี “ร๊อคซี่”เป็นสายพันธ์ุชิวาว่า “รัสเซล” เป็นสายพันธ์ุแจ็ค รัสเซลล์ “โชยุ”เป็นสายพันธ์ุ บอสตัน เทอร์เรีย ส่วน “บูตะ” “แบรี่” “คากิ” เป็นสายพันธ์ุ เฟรนช์ บูลด็อก และน้องใหม่สดๆร้อนๆ “วิบวับ” เป็นสายพันธ์ุเวสต์ ไฮแลนด์ ไวท์ เทอร์เรีย
ตั้งแต่จำความได้ผมไม่ได้ชอบแค่หมา แต่เป็นคนชอบสัตว์ทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็นนก ปลา หรือแม้กระทั่งสัตว์เลื้อยคลาน ชอบดูเวลาสัตว์กินอาหาร ชอบดูเวลาสัตว์วิ่งเล่น น่าจะเป็นงานอดิเรกที่ชอบและมีความสุขที่จะทำที่สุดก็ว่าได้ แต่ก็มีสัตว์ชนิดหนึ่งที่กลัวมากที่สุดเช่นกัน นั่นคือ…หนูบ้าน หนูตลาด หนูนา เหตุการณ์ที่ทำให้ผมกลัวสุดๆ คือ ตอนเด็กไปเข้าค่าย ช่วงกลางคืนผมได้ไปเข้าห้องน้ำปกติ เมื่อปิดประตูห้องน้ำ แล้วดันเจอหนูบ้านตัวสกปรกมาก มีแผลเต็มตัว แอบอยู่ด้านหลังประตู ผมตกใจสุดขีดตะโกนเรียกเพื่อน เพื่อนบอก “กลัวอะไร! แค่กระถืบเท้า หนูมันก็วิ่งหนีแล้ว” ผมก็ทำตามที่เพื่อนบอก แต่ปรากฎว่าเจ้าหนูจนตรอกมันสู้ ทำเสียงขู่ “ฟู่ๆๆ” แล้วพองตัว เท่านั้นแหละครับ ผมเลือกที่จะปีนข้ามกำแพงแทนเปิดประตูออก หากใครเจอผมที่ไหน อย่าเอาหนูมาแกล้งกันนะครับ อาจจะเจ็บตัวกลับไปได้ เพราะผมกลัวมากจริงๆ ฮาๆๆๆๆ
ขอเล่าถึงจุดเริ่มต้นความชอบที่ผมมีต่อหมากันบ้างดีกว่า ผมจำไม่ได้อย่างละเอียดว่าเมื่อไหร่ยังไง แต่ที่จำได้ คือ ตอนอยู่ชั้นประถม หนังสือในตู้หนังสือเล่มที่ผมหยิบบ่อยที่สุด คือ หนังสือเกี่ยวกับสุนัข สายพันธ์สุนัข โดยเฉพาะการ์ตูนหมาเรื่อง “ไอ้เขี้ยวเงิน” ผมจะชอบและอินมากเป็นพิเศษ เรียกได้ว่าขยันอ่านกว่าหนังสือเรียนอีกครับ พอเริ่มอยู่ชั้นมัธยมปลาย ผมชอบหมาพันธ์พิทบูลมากๆ ถึงขั้นเคยอีเมล์ไปเป็นเด็กทำความสะอาดที่คอกหมาชื่อดังที่อเมริกา ฮาๆๆ แถมนั่งอ่านคอลัมน์ภาษาอังกฤษเกี่ยวกับสายพันธ์ เรียกได้ว่าตั้งใจกว่าเรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนซะอีก สมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ผมชอบเล่นบาส ซ้อมบาส ก็จะไม่ค่อยได้เสนอตัวพรีเซนต์หน้าห้องเรียน ผลักภาระให้เพื่อนๆ เป็นคนพรีเซนต์แทน หรืออ้างอาจารย์ว่าไปซ้อมบาสบ้าง ฮาๆๆ แต่พอเป็นเจ้าของบูตะต้องขึ้นเวทีพูดต่อหน้าคนหลายๆ คน ผมจำได้ว่างานแรกที่ต้องขึ้นเวทีกับบูตะ ผมต้องท่องสคริปต์ 2 วันก่อนขึ้นเวที เพราะตื่นเต้นมากก ฮาาาา ล่าสุดเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ผมเคยมีน้ำหนักตัวถึง 120 กิโล พอต้องออกงานกับน้องหมาบ่อยๆ เวลาถ่ายรูปออกมา หรือถ่ายวีดีโอแล้วมาดูย้อนหลัง เริ่มรู้สึกอายตัวเองที่ปล่อยตัวขนาดนั้นเลยตัดสินใจลดน้ำหนักจนเหลือเท่าทุกวันนี้ ฮาๆๆๆ ผมกล้าพูดเลยว่า หมาคือสิ่งที่มีอิทธิพลต่อชีวิต ขับเคลื่อนชีวิตผมไปในทิศทางที่ดีขึ้นได้จริงๆ
หมาคือสิ่งที่มีอิทธิพลต่อชีวิต ขับเคลื่อนชีวิตไปในทิศทางที่ดีขึ้นได้จริงๆ
นอกจากผมเป็นเจ้าของเพจ French Buta แล้ว ทุกวันนี้ทำอะไรบ้าง? ผมทำงานส่วนตัวที่บ้านครับ เลยมีเวลาให้น้องหมาค่อนข้างเยอะ ผมเลี้ยงหมาเป็นงานอดิเรก และไม่คิดไม่ฝันว่าความรักที่มีต่อหมาของเรา จะสามารถต่อยอดมาเป็นเงินค่าขนมได้นิดหน่อย แต่ทุกวันนี้น้องหมาที่บ้านสามารถหาเงินเลี้ยงดูตัวเองได้อย่างสบายเลยครับ ฮาๆๆๆ
เพราะเจ้าบูตะแสนรู้มี “โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ” คอยดูแลรักษายามเจ็บป่วยในฐานะ Influencer มีผู้ใหญ่ใจดีให้การสนับสนุนค่าอาหารและพาเที่ยวเปิดหูเปิดตาจากการรีวิวโปรดักส์ ถ่ายโฆษณาต่างๆ ที่สำคัญ…บูตะยังได้รับความไว้วางใจให้เป็น Brand Ambassador โครงการ Pet Friendly Residences ของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่อย่าง “Major Development” เรียกว่ากระแสต้อนรับสัตว์เลี้ยงมาแรงจริงๆ ครับ
ทุกอย่างที่ได้เล่ามา ผมว่ามันเริ่มต้นจากความชอบและรักหมา เหมือนเป็นทั้งลูก ทั้งเพื่อนสนิท เป็นอีกหนึ่งชีวิตที่มีอิทธิพลต่อผมอย่างแท้จริงครับ
สุดท้าย…ผมอยากฝากไว้นิดนึง หลายๆ คนได้อ่านแล้วคิดว่า “เลี้ยงหมาแล้วหางานหาเงินได้ ดีจังเลย หาหมามาเลี้ยงบ้างดีกว่า” ผมอยากจะเบรคและให้คำแนะนำว่า จริงๆ แล้วการเลี้ยงหมาหรือสัตว์เลี้ยงประเภทใดก็ตาม ถ้าเราไม่ได้เป็นคนรักสัตว์ตั้งแต่แรกหรือพร้อมที่จะเลี้ยง เราจะเหนื่อยมากๆ ผมพูดกับหลายๆ คนเสมอว่า หมาคือภาระนะ เสียทั้งค่าใช้จ่าย ค่าอาหาร เวลาชีวิต ถ้าไม่พร้อม ผมไม่แนะนำให้เลี้ยงเลยครับ เพราะสุดท้าย เมื่อไหร่ที่หมาหรือสัตว์เลี้ยงอื่นๆ กลายเป็นภาระใหญ่ในชีวิต เจ้าของก็พร้อมจะผลักเค้าออกจากชีวิตทันทีเช่นกัน นี่จึงกลายเป็นที่มาของปัญหาหมาจรจัด
ก่อนจะตัดสินใจเลี้ยงหมาซักตัว อยากจะให้มองไกลๆ ว่า อีก 10 ปีข้างหน้าเราจะทำอะไรอยู่? เราจะยังมีเวลาเลี้ยงเค้าไหม? เราจะยังมีแรงเล่นกับเค้าไหม? และ สุดท้าย… ถ้าเค้าหน้าตาไม่น่ารักเหมือนตอนเป็นลูกหมา คุณจะยังรักเค้าอยู่ไหม? คำถามเหล่านี้ คือ คำถามที่คุณต้องตอบให้ได้ ก่อนที่จะเลี้ยงสุนัข
ก่อนจะตัดสินใจเลี้ยงหมาซักตัว อยากจะให้มองไกลๆ ว่า อีก 10 ปีข้างหน้าเราจะทำอะไรอยู่? มีเวลาเลี้ยงเค้าไหม? และจะยังรักเค้าอยู่ไหม?...
ฝากด้วยนะครับ สำหรับคอลัมน์แรกของผม หากมีคำแนะนำ ข้อติติง หรืออยากรู้อะไรเป็นพิเศษ สามารถส่ง Email หรือ Inbox ผมยินดีและรับฟังคำติชมครับ
สำหรับตอนต่อไปนั้นจะเป็นอะไร นอกจากประสบการณ์ จะพยายามสอดแทรกประโยชน์ และสาระสำหรับคนเลี้ยงสัตว์มาให้มากที่สุดเท่าที่ผมจะหามาได้ ยังไงผมฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับ